Van A naar B

Vandaag gaan we van het vaste land van Canada naar Vancouver Island.  Ontbijtje, we nemen een koffie voor onderweg en we staan weer aan. Altijd ff de check: alle ramen dicht, alle luikjes op slot, nix op ons aanrechtje, luifel niet uit, alle stekkers en slangen binnen….. check we kunnen rijden! Na zeker 3 minuten een knal…. Nadat we een haarspeldbocht pakken…Koelkast open 😳 sla en eieren door de camper. Sla gered, eieren 🥚🥚helaas niet maar alle drek in het doosje gebleven. De rit is niet zolang naar horseshoe Bay waar we op de boot gaan. Tijd genoeg dus nog even een koffie en dan op zoek naar de ingang van de ferry 🚢 Het duurt even want er is vertraging dus uiteindelijk staan we 1,5 uur in de rij te wachten voor de boot. We hebben WiFi dus doden de tijd met wat slap geouwehoer over de app met bekenden die nog wakker zijn. De verveling slaat toe! Dus we gaan aan de slag met het plan voor de komende dagen, ook handig. Eigenlijk wil je het hele eiland weer zien maar dat is onmogelijk. Het eiland is alweer groter en Nederland. We pakken ons boek erbij, verzetten de walvis 🐳 tocht van morgen naar een vroeger tijdstip en hebben weer een plan. Met 3 overnachtingen die we vanuit de rij ff boeken. Nummer 4 lukt nog niet, komt vanavond wel. Dan mogen we 😄 de boot op. Bij de ingang hadden we ons al gemeld en de vriendelijke meneer achter t loket zegt: hoelang zijn jullie? Flauw grapje hadden we zo kunnen maken natuurlijk 1,78 meneer. Maar we hebben het niet gedaan het ging over de lengte van de camper uiteraard. Toen we de overtocht boekten vanuit Nederland 🇳🇱 konden we niet zo snel vinden wat de lengte was want dat moesten we invullen. Wij eenbeetje gegokt (Ien is goed met cijfers, dus om en nabij principe toegepast) en ons wat ruiger voor gedaan 🤣hij komt zijn hokje uit en loopt met een loopwiel van voor naar achter: Jullie zijn echt korter dus je krijgt korting! Hahaha $37, bedankt meneer! Dan anderhalf uur varen, saai, zonder WiFi maar het beeld buiten is stiekem weer prachtig. Gelukkig geen Harold of Free Enterprise taferelen, wij zijn blijven drijven 😉 We rijden het eiland op en moeten even wennen.  Veel bebouwing langs de weg die we nu rijden, de laatste weken hebben we alleen maar groen, meren en groen en meren gezien oh en groen en beken met af en toe een verdwaald huis.  Dus schakelen. Ook richting de camping is er veel bebouwing maar dan 1 km naar rechts zitten we weer op een prachtige plek midden in het groen aan het water. Ja en 400 meter verderop zien we een spoorbrug waaaaaaah, we zijn het spoor even bijster. Maar so far so good nog geen trtrtrtr trein gehoord of gezien 😃 houwe zo! We zitten in Duncan, het stadje staat bekend om haar totempalen. Maar eerst de vrimibo aan het water en dan naar Duncan voor een totempaal en vooral voor een lekkere maaltijd! Dat lijkt bij just Jake! Helemaal leuk  sien zit een beetje in te kakken   Na het eten lopen we eigenlijk terug naar de camper maar dan lijkt er ergens op een plein wat te doen te zijn , nu snappen we waarom in de rest  van het stadje geen mens te zien is. Alles en iedereen zit hier  met eigen  stoeltjes,  drankjes en we ruiken ook llnks  en rechts wat wiet.  Een band staat klaar op het podium,  we zijn  precies op tijd op het festival terrein😂 een ware Beatles tribute. De zangeres zo vals als een kraai maar zo muzikaal zijn wij nou ook weer niet. Binnen no-time staat het hele plein te dansen. Gemiddelde leeftijd 70+,  naast ons een mevrouw van 78+ die langzaam op gang komt maar dan lekker losgaat en dan Sorry zegt: Wij: nee joh lekker swingen! Ze zegt: Ik  zal morgen wel overal pijn hebben,   nou dan heb je vandaag toch lol gehad! Ze zwaait ons vrolijk gedag en gaat naar huis. Het was een spontaan hilarisch pleinfeest. Sien is inmiddels weer wakker na het inkakmoment en Ien  schijnt stiekem Beatle fan te zijn, zingt alles mee.

Nou echt veel spannender dan een gierend kluts ei door de camper en een Beatle tribute is het niet geworden vandaag. Morgen walvissen 🐳 spotten en hopen we weer met een meer enerverend verhaal te komen 😄