Route 99

Sien: Goedemorgen! Ien: Wat een KUT nacht. Nou de toon is gezet rond 08.00 uur s’morgens, dat is duidelijk. Sien nog een beetje naïef: hoezo heb je naar gedroomd🤣? Nee! die treinen echt niet normaal! Op een gegeven moment waren er drie tegelijk om gek van te worden. Hoeveel treinen kunnen er s’nachts door een dorp komen? Bizar! Maar dan gooit ze de deur open en roept: zo ik laat de deur open want de zon ☀️ schijnt, het wordt vast een mooie dag! Einde ochtendhumeur. 

Omdat het een kut nacht was doen we aan verwennerij. De bakery die gister dicht was is open en ze hebben heerlijke cappuccino’s en ontbijtjes. Lees: een dosis zoetigheid waar voor 3 weken suiker in zit maar na zo’n nacht zoooo lekker. Ien kiest voor de scone met cranberries en een kilo suiker.  Sien kiest voor de jumbo Horn met net iets te veel crème vulling. Met een paar lokale piepels die de roddels van het dorp doornemen in het zonnetje, goeie start van de dag. En wat blijkt, naast de bakker zit de liquor store, we gaan de Alcohol Vrije Camper (AVC) weer even omtoveren tot de Alcohol Volle Camper (AVC). Dan nog even tanken en boodschappen.  Koelkast vol, we kunnen weer ff vooruit. We rijden vandaag over highway 99 naar Whistler. De route is aangeraden door 3 Canadese inwoners, niet onderlangs maar bovenlangs. De route is geweldig! Oftewel The scenic is awesome. We typen de route in, het enige is dat er een stuk ‘aardeweg’ tussen zit. Nou daar doen we niet moeilijk over. Onverharde wegen hebben we al overleefd dus deze kan er ook wel bij. Achteraf is het een aardeweg van 150 meter. Voor ons appeltje eitje.  Vanuit de droogte zitten we binnen een uur in een prachtig landschap van groen, blauwe meren en prachtige rivieren. Wat is dit gaaf! We stoppen hier en daar en doen rustig aan. Dat kan ook niet anders want de weg is af en toe niet zo best, smal en we dalen soms op hellingen van 15%, dus rustig aan. Naast ons flinke afgronden en vangrails is te veel werk denken we. Die zijn niet te vinden. Dus lekker naar het midden met die bak. Onderweg krijgen we nog een staartje mee van een bosbrandje. We zien m niet maar hebben wel de geur en de smog om ons heen en een helikopter vliegt heen en weer met een giga bak water 💦 Om elke bocht zeggen we: wat mooi hier! We hebben als we vertrekken nog geen overnachtingsplaats, geen stress maar lekkerder is het als je weet dat je ergens kunt landen. Gisteravond hebben we de camping benaderd waar we van 2 tot 3 augustus staan of we ook een dag eerder kunnen komen. Let op! Voice mail: ingewikkeld verhaal van 6 minuten over 4 dagen van te voren reserveren en minimaal 2 nachten moet blijven, Sien spreekt de voicemail in en je kunt een ‘terugbelverzoek’ indienen, doen we ook. Ien zit inmiddels een e-mail te verzenden. We gaan het zien. Ergens halverwege de rit roept ien: we kunnen terecht, ik heb een mail! Top, toch net iets relaxter. 20 minuten later wordt Sien gebeld 😃 naar aanleiding van de voicemail en hèt terugbel verzoek, we hebben plek en ook nog voor de nacht daarna.  Lekker heur! En doorrrr! We stoppen even in Pemberton, een ‘echt’ stadje, net ff iets meer te doen. Lunch, een cinnamon-bun, werkelijk waar wat een broodje! Daarnaast  hebben we ook beer gegeten. Heel bijzonder van smaak. De kleur maakt de smaak, het is wat gelig of wat rood van kleur maar erg mals en smelt op de tong. Een aanrader! Mocht je het ooit zoeken op de menukaart, zoek dan naar ‘gummiberen’ 😁 Daar teren we wel weer ff op. Dan komen we bij de Nairn Falls. 3 km naar een waterval, gezien de lange zit en alle suikers van vandaag pikken we deze waterval maar ff mee. #fitgirls. Rond de tijd van deze wandeling zijn de yoga kutjes (naam van het app groepje van Sien’s vriendinnen waarmee ze elke dinsdagavond naar yoga gaat) druk aan de gang met hun 56e shakra. Niet te beroerd pakt Sien een zen standje mee langs de rivier. Ze zullen trots zijn ( graag even een reactie natuurlijk 🧘🏻‍♀️). 

Dan komen we in de buurt van Whistler, het decadente ski oord van Canada en in 2010 waren hier de Olympische Winterspelen. De beelden die we er van hebben, kloppen! Mega hotels, lodges, dure winkels, mooie panden en vooral drukte! Drukte van hikers en fietsers, die vooral naar beneden knallen. Met de lift omhoog en dan downhill. Sien lijkt dat gaaf, ien past ervoor (deze gaan we nog ff overleggen 🤣).  Mega leuk maar het verschil met de natuur en rust op highway 99 en het stadje Whistler is gigantisch maar allebei top. We denken dat we in het dorp de camping hebben geboekt ( die ingewikkelde met voicemail, mail en terugbelverzoek) maar als we de mail nog eens goed bekijken zitten we 17 km voorbij het dorp 😂 De ene grijs de andere blonT, het zegt genoeg.  Maar eerst drinken we nog wat in Whistler en we vragen of ze ook een Snack heeft, maar natuurlijk! Ze heeft wings en zo en proscuito. Oh lekker, een Italiaans hammetje, lusten we wel! Het duurt wat lang.  Een paar stukjes ham op een bordje is toch niet zo ingewikkeld? Ze komt uiteindelijk met een bordje aan met bruschetta. Haar Engels is duidelijk beter dan haar Italiaans of ien is doof en Sien heeft haar oordoppen van vannacht nog in. No problem! Wij lusten alles! Dan op naar de goede camping. Wat een camping, te gek! Geen treinen 🚂 in de buurt, geen kabbelende plas- beken! En een uitzicht, zo adembenemend mooi! De motor is nog maar net uit en ien roept: ik ben geland hoor! Binnen 2 minuten heeft ze de stoeltjes en het tafeltje uitgeklapt en zitten we aan een wijntje. Het is echt zo bizar mooi! We zitten de hele avond buiten en hebben zin in morgen! …… deze keer nog geen plan! Het enige plan is morgen in het zonnetje met dit uitzicht starten met een ontbijtje.