Wells Gray day

Het was een waterige nacht…. In de zin dat de beek naast onze camper aan de ene kant rustgevend is en andere andere kant levert het toch een extra volle blaas op! Maar oké we doen het er mee want het is een prachtplek. De zon schijnt! Ontbijtje en we starten, we is ien, met wat huishoudelijke activiteit. Ze gaat een wasje doen. Hier op de camping zijn een wasmachine en een droger. Tijdens ontbijt en bakske kan dat prima draaien. Sien offert zich op om de droger leeg te halen, vouwt alles op en geeft ien haar deel.  En dan op pad! We hebben een plan en starten bij de Moul Falls. We zijn 3 minuten onderweg en dat begint het ‘onderbroeken mysterie’. Ien: jij hebt mij alleen grijze onderbroeken gegeven.  Sien: ja klopt die anderen waren van mij. Ien: dat kan niet ik had ook zwarte. Sien: nou echt niet, ik heb alleen die van mij. We komen aan op de parkeerplaats van de Moul Falls en dan doen we eerst het belangrijkste, de onderbroeken check. Sien heeft echt alleen haar eigen tenten in haar lade liggen en de zwarte van ien zijn op miraculeuze wijze verdwenen! Hebben we een onderbroeken-ruiker op de camping? We laten het voor wat het is. Maar toch….

De Moul Falls betekent weer een wandeling 🚶‍♀️ door het donkere dierenbos. De natuur is anders dan in Banff en Jasper. Hier staan buiten de dennenbomen ook berken en andere loofbomen. Daarnaast laag aan de grond veel bloemen en varens. De camping meneer heeft aangegeven dat het een mooie wandeling is, lekker vlak, aan het einde wel steil om natuurlijk bij de waterval te komen. Dat gaan we dan wel eens zien. Het is 2,9 km enkele reis. Daar trappen we niet meer in, tis altijd meer 🤣Het loopt lekker weg, langzaam dalen. Dat wordt zweten terug.  Dan t laatste stuk, steiler dan steil maar wat worden we beloond. Een 32 meter hoge waterval met een pad achter de waterval, wij zijn niet van suiker dus pakken het pad. Wat gaaaaaf! De kleuren, het geluid, de nevel, wij worden er blij van! De fotoshoot gaat los 🤣 Genieten! Maar dan terug! Zweet op de rug maar nie piepen, wel hijgen 😩. Wells Gray staat bekend om zijn watervallen. De volgende wordt Helmcken Falls (klinkt wat Duits maar echt een Canadese waterval) is 141 hoog en lekker makkelijk te bereiken. Na een kort pad hebben we een pachtig uitzicht op deze watermassa, wat een geweld en wat een kleuren, Zoo mooi! Na fotoshoot 2 gaan we verder richting clearwater lake. Zat niet in ons plan maar zijn al halverwege dus pakken we het er ff bij. 22 km is niet veel…. Totdat de geasfalteerde weg ophoudt en we een onverharde weg op gaan.  De hele inboedel gaat van links naar rechts en van voor naar achter. Ik hoor de mevrouw van de camper verhuur nog zeggen: ga niet op de onverharde wegen. Duhu, dan missen we het mooiste. Onderweg zijn er allerhande kleine bezienswaardigheden zoals de Ray Farm.  In 1911 bedacht Ray dat hij in de middle of nowhere ging wonen, twee kinderen moest krijgen (zijn vrouw dan) en het gezellig moest hebben. Dat lukt tot 1947, toen ging hij dood en moeders vertrok naar de bewoonde wereld. Ray liet zijn huis achter aan de inwoners van British Colombia. Mooi verhaal. Ons gesprek: hoe bedenk je om hier met alleen je vrouw en 2 kinderen te gaan wonen? Toen we er aankwamen begrepen we Ray, enigszins. Wat een omgeving! Daar wil je smorgens wel wakker worden! We hobbelen nog ff door en komen bij clearwater lake en zien een bord koffie! Een mooie houten hut aan de rand van het meer met verse potten koffie en bosbessentaart met ijs, appel en slagroom. Ach waarom niet? We moeten terug want de (onverharde) weg houdt hier gewoon op 🤣 Terug op de camping, het onderbroeken mysterie…. We gaan meteen naar het washok! Misschien liggen ze daar? In de wasmachine of droger blijven hangen? Het blijft mysterieus? We vinden nix terug. Conclusies; ien is in de bonen, iemand op de camping is blij met een paar nieuwe frisse zwarte slipjes of de  onderbroeken-ruiker geniet met volle teugen! Moraal van het verhaal: ien moet het met 3 slipjes minder doen de rest van de reis. Op naar naar het meer voor een duik, wat een meertje blijkt te zijn en niet echt  uitnodigt om in te springen. We bedenken op de terugweg dat we in de beek achter de camper gaan liggen. Sien overtuigt, ien heeft haar twijfels maar 5 minuten later liggen we beiden gestrekt in de beek! Best koud 🥶. Inmiddels is t etenstijd en het restaurant van gister 200 mtr verderop is voor herhaling vatbaar. Goed eten maar de belangrijkste reden is de AVC (alcohol vrije camper). De drankwinkel oftewel de liquor store is 54 km verderop en in het restaurant is wijn in glazen en flessen te krijgen 😃 op 200 mtr. Goeie tent!! We spreken de dag nog ff na en komen tot de conclusie: weer een topdag! Plan voor morgen ook klaar! Truste! 

PS. De titel had vandaag ook “het onderbroek mysterie”. Kunnen zijn.